“Mall tayo,” yakag sa kanya ng kaibigan nang tumabi ito ng upo sa kanya sa sementadong hagdan.
Rian closed the book she’s reading and checked her phone. Nabasa niya mula sa lockscreen ang text message ng kuya niya.
“I’m sorry Jess, may usapan kami ni Kuya ngayon, eh.”
Lumabi ito pero hindi na nangulit pa. Her bestfriend Jessica had a crush on her older brother. Hindi nga lang ito makalapit dahil palaging nahihiya kapag nagkakasalubong ang dalawa.
Tumayo na siya, inayos ang pagkakasukbit ng shoulder bag at kinipkip nang maayos ang mga librong dala niya. Mula sa malaking gate ng university nila ay natanaw na niya sa labas ang pagparada ng sasakyan ng kanyang kapatid.
“Bukas na lang tayo lumabas.” Maluwag niyang nginitian ang kaibigan na agad namang tumango.
Nauna na siyang bumaba sa hagdan, at nagtungo sa gate.
Nang matapat sa sasakyan ay agad niyang binuksan ang pinto sa passenger’s seat. Napataas ang kilay niya at muling tumayo mula sa pagkakadukwang nang mapansing may nakaupo roon.
Si Caspien, ang bestfriend ng kuya niya na nakangisi habang nakatingala sa kanya.
“Sa likod ka na,” nang-aasar na turan nito.
Umingos siya at pabagsak na isinara ang pinto. Narinig pa niya ang reklamo ng binata pero ipinagsawalang bahala na lang niya iyon.
Nang maayos na siyang nakapuwesto sa likurang bahagi ng Honda Civic ay saka lang pinaandar ng kuya niya ang sasakyan.
“Sa’n ba tayo pupunta?” tanong niya sa kapatid mula sa likuran ng sasakyan.
“Gusto ko lang gumala,” nakangiting sagot nito sa kanya. Sandali pa siyang sinilip sa rear view mirror bago muling itinuon ang tingin sa tinatahak na kalsada.
Dalawang taon ang tanda sa kanya ng kapatid, halos magkamuka silang dalawa maliban na lang sa mga mata. Bilugan kasi ang mga mata niya, kulay kayumanggi ang irises at mahahaba ang mapilantik na pilikmata. Namana niya iyon sa kanyang ina. Habang matalim naman kung tumitig ang mata ng kuya niya, medyo singkit at walang tupi ang talukap na namana nito sa kanilang ama.
Natural ang maalon nilang buhok, matangos na ilong at makipot na labi. Mas mahaba lang ang buhok niya na bumagay sa maliit niyang mukha.
Halos isang kilometro pa lang ang itinatakbo nila nang huminto sila sa isang waiting shed. Nagtataka, binalak niyang magtanong sana pero hindi na nagawang isatinig ang tanong nang biglang bumukas ang pinto ng sasakyan sa gawi niya.
ag-iwas ng tingin nang makatitigan si Jin, an
ba ‘kong kuma
umangat ang ki
g binata. Halatang iritado
bang pasakayin si Jin?” natataw
agot ng dalaga at tuluyan na ngang umusod
atlong lalaki, pagkatapos ay
lukipkip ang dalawang braso nito, diretso ang tingin at tuwid ang likod na nakasandal sa backseat. Naka-de
atabi kaya duda siyang pumasok nga ito sa university. Classmate niya sa ilang subject ang binata pero hindi sila madal
inata. Agad siyang yumuko at nagkunwaring abala sa hawak n
ing space. Pero dahil mukhang maraming tao ngayon,
aya awtomatiko ang naging kilos ng da
aalangang paghingi niya nang paumanhin nang map
niguro sa kanya ni Caspien a
in. Hindi siya sigurado pero parang nakita niyang sandali ito
ace. Matapos masigurong naka-lock na nang maayos ang
ng nakaakbay naman ito sa kanya. Ang dalawa pang
tao sa mall gaya
uya niya habang nakatayo sila sa gilid ng pasil
nitong kinokontra ang desisyon niya, napagkasunduan nilang tatlo na sa isang Eat-A
agkanya-kanya na ring kuha ng gusto nilang pagkain. Dahil hindi na
siya ng sushi nang bumalik na r
nginitian bago nilanta
“Ria
ingin nang marinig ang p
e you afraid
ga mata niya ang dalawa pa nilang mga kasama na m
in nila ng kaharap. Hindi ito nakangiti, mataman lang na na
inakabahan siya kapag magkausap sila. His smiles were friendly though his eyes hold mys
pa siyang hindi a
he unknown